دیشب آخرین بسته غذاهای آماده (سرخ کن و بالا بنداز) مون تموم شد.«پ» و «س» سر اینکه ناهار امروزو کی درست کنه دعواشون شد. آخر قرار شد «پ» قیمه یا ماکارونی درست کنه. نشون به اون نشون که امروز تا لنگ ظهر هر دوتاشون خواب بودن. رفتم سراغ «پ» بهش گفتم می دونستم بی ناهارمون میذاره. گفت تازه دوازدهه. بعد گفت «قیمه می خورین یا کباب قفقازی؟» س گفت کباب. گفت: «خب حالا برین تو حالت مدیتیشن» ...

الانم میگه همه ش تقصیر «س» بوده که ویار کباب کرده ؛ وگرنه اون می خواسته قیمه درست کنه : «یه قیمه ای که الان انگشتامونم باهاش خوره بودیم!»

صد رحمت به لاستیک! من یه ربعم گذاشتم بپزه ، ولی بازم قابل خوردن نبود. فکم پیاده شد. حالا قول داده جبران کنه و فردا برامون ماکارونی بذاره  ...