«...اگر به دیده انصاف بنگریم باید بگوییم که شهرت و عظمت کورش از فتوحات او نیست؛ زیرا قبل از او بابل و آشور پادشاهانی بزرگ و جهانگیرانی نامی داشتند. اهمیت و شهرت جهانگیر کورش به خاطر سلوک و رفتاریست که وی با ملل مغلوب داشت و چنین رفتار دادگرانه ای در مشرق زمین بی سابقه بوده است. کورش سیاست ظالمانه پادشاهان سابق به خصوص سلاطین آشور را به سیاست رافت و مدارا تبدیل کرد. در جریان فتوحات کورش نه تنها پادشاهان و شاهزادگان مغلوب کشته نمی شوند ، بلکه از خواص و مشاوران او می گردند(مانند گرزوس وتیرگان) همچنین در شهرهای تسخیر شده کشتار نمی شود و مقدسات ملل محفوظ می ماند. کورش در بیانیه ها و فرمان های خود از مقدسات ملل ، با احترام و تکریم نام می برد. آنچه از ملل مغلوب ربوده اند پس می دهد و از جمله  بر طبق مندرجات کتب تاریخی ، پنج هزار و چهارصد ظرف طلا و نقره به بنی اسرائیل رد می کند که متعلق به آنان بوده است...»

بخشی از مقاله «کورش و نظام قانون گذاری» نوشته دکتر حسین محمد نبی ـ همشهری تهران ـ ۹ تیر ۱۳۸۲

ده میلیون پول میخوان تا پسرشو آزاد کن. از دانشگاه هم اخراجه. پست دولتی هم هیچ وقت نمیتونه بگیره.
تمام فامیل پول گذاشتن. خودشونم که هر چی داشتن فروخته ن. نه میلیونش جور شده...

خانومه تو تاکسی تعریف می کرده...